عدم وابستگی به کشورهای غرب رمز توسعه پایدار است/ صنعت نساجی برای رشد نیازمند حمایت جدی است

سالانه حدود 2 میلیارد و 600 میلیون دلار پوشاک به سمت ایران هدایت می ­شود درحالی­که ۲۰ هزار واحد صنفی دوزندگی در ایران فعالیت دارند و این واحدها برای ۳۰۰هزار نفر شغل ایجاد کرده است که مجبورند در شرایط نابرابر با برندهای خارجی رقابت کنند.

اما این تمام ماجرا نیست؛ روی دیگر سکه زمانی است که سیل بی­رویه ورود کالاهای قاچاق به کشور سرازیر می­شود و هیچ تولیدکننده­ای یارای رقابت با آن را ندارد.

 اگر بگوییم قاچاق به این صنعت لطمه زیادی وارد آورده، توپ را از زمین خودمان رد کرده­ایم چرا که پوشاک تولیدی ایران با برند ترک و کشورهای عربی در حال توزیع است، ولی ما در درون کشور با مشکل مواجه هستیم؛  کارشناسان  بر این باورند که اگر باورها اصلاح شود و ایرانیان باور داشته باشند که می­ توانند با پیش فرض­ ها و ارائه روش ­های درست، زمینه­ های تولیدات نساجی کشور را فراهم کنند به توسعه آن کمک خواهد شد. 

ﻧﮕﺎﻫﻲ ﺑﻪ ﻛﺎرﻧﺎﻣﻪ ﺑﺰرﮔﺎن ﻓﻌﻠﻲ ﺻﻨﻌﺖ ﻧﺴﺎﺟﻲ و ﭘﻮﺷﺎک ﺟﻬﺎن ﻧﺸﺎن ﻣﻲدﻫﺪ، درﺳﺖ در ﻫﻤﺎن دوره­ای که آن ها سعی داشتند ﺑﻪ ﻫﺮ ﺷﻜﻞ ﻣﻤﻜﻦ ﺻﻨﻌﺖ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﭘﺎرﭼﻪ را ﺑﺎ ﺻﻨﻌﺖ ﭘﻮﺷﺎک ﺧﻮد ﻫﻤﻨﻮا ﻛﻨﻨﺪ، ما دیوار بلندی میان این دو صنعت اﻳﺠﺎد ﻛﺮدﻳﻢ و ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﻓﺮﺳﻮدﮔﻲ ﻣﺎﺷﻴﻦ آﻻت ﻧﺴﺎﺟﻲ، ﭘﺎرﭼﻪ ﻧﺎﻣﺮﻏﻮب ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺷﺪه در اﻳﺮان را دﻟﻴﻞ و ﺑﺮﻫﺎن رواج ﭘﺎرﭼﻪ­ﻫﺎی ﺧﺎرﺟﻲ در ﺻﻨﻌﺖ ﭘﻮﺷﺎک ﻛﺸﻮر داﻧﺴﺘﻴﻢ.

 درﺳﺖ در ﻫﻤﺎن زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺗﺮﻛﻴﻪ و چین سعی در کاهش هزینه ­های ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺻﻨﻌﺘﻲ داﺷﺘﻨﺪ در اﻳﺮان ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﺷﻴﻮع ﻳﻚ ﺑﻴﻤﺎری اﻗﺘﺼﺎدی ﻫﻮﻟﻨﺎک و ﺷﻴﻮع ارز دو ﻧﺮﺧﻲ ﻫﺰﻳﻨﻪ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻫﺮ روز ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻲﺷﺪ؛ اما در این میان برخی واحد های صنعتی در حوزه پوشاک خود را از این سیل اقتصادی بیرون کشیدند تا بتوانند از دومینوی مرگ واحد های تولیدی رهایی یابند و به فعالیت خود ادامه دهند.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان بسیج کارگری کشور، شرکت زاگرس پوش بروجرد یکی از واحد های صنعتی برتر در استان لرستان است که با توجه به مشکلات فعلی اقتصادی توانسته ظرفیت تولید و به کارگیری نیروی انسانی خود را افزایش دهد.

بر اساس گفته های یک منبع آگاه تعداد کارگران شاغل در این مجموعه از 286 کارگر به 350 نفر رشد داشته است.

این واحد تولیدی جز 9 کارخانه تولید صنعتی پوشاک در کشور بوده است که گام مهم و موثری در اشتغال زایی برای جوانان داشته است.

کارخانه زاگرس پوش خود را آخرین حلقه مفقود شده تولیدات نساجی در کشور می داند که با رونق و اشتغال زایی و عدم وابستگی به کشور های غربی نقش تعیین کننده ای در تحقق توسعه پایدار و اقتصاد مقاومتی و همچنین افزایش تولید داخلی داشته است.

مشاهدات حاکی از آن است که این کارخانه دارنده واحد نمونه صنعتی در سال 1390 بوده و با تاسیس دانشگاه علمی کاربردی در رشته های مهندسی تکنولوژی دوخت ، طراحی حرفه ای لباس و حسابداری کمک شایانی به جوانان این استان عرضه نموده است.